Powszechnie wiadomo, że języki którymi posługują się ludzie na całym świecie są zróżnicowane nie tylko pod względem brzmieniowym czy wizualnym, lecz również jeśli chodzi o stopień trudności. W rezultacie nauka jednych z nich jest szybka i dość łatwa, zaś drugich długa i żmudna. Podejmując decyzję odnośnie do tego, za który z nich najlepiej się zabrać, bez wątpienia należy więc mieć na uwadze taką kwestię jak poziom skomplikowania. Co konkretnie wpływa na to, że dany język uważany jest za łatwy lub trudny i czy zastosowanie tych określeń na pewno jest zasadne?

Zawiłości gramatyczne 

Nie da się ukryć, że zasady gramatyczne są zagadnieniem, które przysparza uczniom najwięcej problemów. Istnieją języki, które posiadają dwa lub trzy czasy, ale również i takie, gdzie regularnie używa się ich kilkunastu – co ma miejsce choćby w angielskim. Podobnie wygląda rzecz w odniesieniu do przypadków; są języki w których odmiana rzeczowników w ogóle nie występuje, jak również te, gdzie deklinacja obejmuje nawet paręnaście przypadków (fiński). Ponadto, nie można zapominać o trudnych wyrażeniach przyimkowych, zwykle rządzących się własnymi prawami gramatycznymi – zastosowany przyimek często determinuje wtedy formę następującego po nim czasownika czy rzeczownika. Z całą pewnością przed rozpoczęciem nauki języka obcego warto dobrze zapoznać się z jego cechami charakterystycznymi związanymi z gramatyką a można to zrobić na kursie dla dzieci i młodzieży angielski dla dzieci Wrocław www.gerelis.pl/ . 

Skomplikowana wymowa 

Język mówiony zalicza się do kluczowych elementów, jakie należy rozwijać ze szczególną starannością w trakcie całego procesu edukacji – wiedzą o tym zwłaszcza specjaliści ze szkół kładących na niego nacisk, takich jak między innymi https://gerelis.pl. Są języki, w których poszczególne litery lub ich zbitki wymawia się w jeden określony sposób oraz takie, gdzie możliwości poprawnej artykulacji danego znaku bądź ciągu znaków istnieje bardzo wiele. To, czy przyswojenie zasad wymowy i powiązanego z nią akcentowania będzie dla nas łatwe, zależy w znacznej mierze od tego, jaki jest nasz język ojczysty – a dokładniej, czy występują w nim analogiczne głoski i przez to ich brzmienie jest nam już w przybliżeniu znajome. Prawidłowa artykulacja stanowi jeden z najważniejszych aspektów w kontekście nauki języka, ponieważ bez niej trudno się skutecznie porozumieć z obcokrajowcami.

Oryginalna pisownia 

Całkowicie logiczne jest, że przeważającej części osób posługujących się alfabetem łacińskim o wiele prościej będzie nauczyć się języków stosujących właśnie tę formę zapisu, niż rosyjskiego, arabskiego czy japońskiego. Przyswojenie wyglądu nowych liter/znaków oraz ćwiczenie ich poprawnego kreślenia bywa czasochłonne, lecz zarazem ciekawe i korzystne dla samorozwoju. Bez wątpienia zanim kategorycznie odrzucimy pomysł edukacji w zakresie chińskiego, właśnie ze względu na brak znajomych liter, warto spróbować swoich sił w rysowaniu ideogramów symbolizujących podstawowe zwroty – wbrew pozorom i pierwszemu wrażeniu, być może będziemy wykazywać do tego talent, tak samo jak do pozostałych aspektów językowych.

Rola osobistych predyspozycji 

Choć poruszone powyżej kwestie znajdują swoje potwierdzenie w rzeczywistości, nie jest to równoznaczne z tym, że mogą być one uznawane za zasadę, od której nie ma wyjątków. Wręcz przeciwnie, zdarza się ich całe mnóstwo, bowiem to czy nauka interesującego nas języka przyjdzie nam z łatwością, czy też okaże się zadaniem przekraczającym nasze możliwości poznawcze, zależy głównie od naszych osobistych uwarunkowań. Każdy człowiek jest inny – dla jednego fiński będzie bułką z masłem mimo zawiłej gramatyki, dla drugiego angielski (uznawany przez specjalistów za stosunkowo łatwy) stanie się twardym orzechem do zgryzienia, zaś trzeci w mig opanuje arabski czy koreański, nawet jeśli język ten różni się od jego ojczystej mowy praktycznie we wszystkim. Uogólnienia typu „ten język jest łatwy/trudny do nauki” nie mają więc wielkiej racji bytu; bardzo duży wpływ na skuteczność edukacji językowej (poza wrodzonym talentem) posiadają za to takie cechy charakterologiczne ucznia jak sumienność, dokładność, ciekawość oraz determinacja w dążeniu do celu. Przy tym oraz odpowiedniej motywacji (a także kompetentnym nauczycielu) można z powodzeniem opanować każdy język obcy w stopniu komunikatywnym lub wyższym.

W ramach podsumowania tematu trzeba stwierdzić, że zamiast jednoznacznie klasyfikować konkretny język jako łatwy lub trudny, zdecydowanie lepiej zrezygnować z tego nic nie mówiącego potencjalnemu uczniowi uogólnienia (często działającego wręcz odstraszająco) na rzecz bardziej precyzyjnych określeń, wskazujących co dokładnie w danym języku jest (lub nie) skomplikowane. O wiele rozsądniej bowiem powiedzieć, że gramatyka i wymowa francuskiego są dość zawiłe, ale całkowicie możliwe do biegłego opanowania, niż po prostu oznajmiać osobie uczęszczającej na kurs, że język ten jest trudny. Jak w innych dziedzinach życia, także i przy poruszaniu zagadnień dotyczących języków obcych potrzebne jest więc wyczucie oraz refleksja.